Φαύλος κύκλος της φτώχειας
_Sidney_D._Gamble_(RESTORED)_(4074159412).jpg)
Στα οικονομικά και στις κοινωνιολογικές επιστήμες, ο φαύλος κύκλος της φτώχειας είναι η θεωρία που υποστηρίζει πως κάποιο άτομο που έχει μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον φτώχειας θα δυσκολευτεί πολύ να ανέλθει κοινωνικά, εκτός και αν δεχτεί εξωτερική βοήθεια.[1]
Οι οικογένειες που είναι παγιδευμένες στον φαύλο κύκλο της φτώχειας έχουν περιορισμένους ή μηδαμινούς πόρους. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που το καθιστούν πολύ δύσκολο για τα άτομα να σπάσουν τον κύκλο,[2] όπως η έλλειψη κεφαλαίου, εκπαίδευσης/νοοτροπίας και διασυνδέσεων. Το πιο γνωστό και προφανές παράδειγμα είναι αυτό της εκπαίδευσης. Η φτώχεια μπορεί να αποτρέψει κάποιον από το να φτάσει στο ακαδημαϊκό επίπεδο που του αξίζει, περιορίζοντας έτσι τις μελλοντικές του ευκαιρίες.
Ο φαύλος κύκλος της φτώχειας γίνεται σημαντικά χειρότερος σε κλειστά περιβάλλοντα όπως τα γκέτο, όπου μεγάλοι αριθμοί άπορων ανθρώπων είναι απομονωμένοι από εξωτερικές θετικές επιδράσεις και ανθρώπους που ενδεχομένως μπορούν να τους καθοδηγήσουν και βοηθήσουν. Αντίθετα τους μεταφέρεται η νοοτροπία που λαμβάνουν από τους γονείς, συμμαθητές, φίλους κτλ. και καταλήγουν σε μια ζωή φτώχειας ή ακόμη και τοξικομανίας και εγκλήματος.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Hutchinson Encyclopedia Αρχειοθετήθηκε 2012-03-23 στο Wayback Machine., Cycle of poverty
- ↑ Marger (2008). Examples of these disadvantages working in a circular process would be: economic decline, low personal income, no funds for school, which leads to lack of education. The lack of education results in unemployment and lastly low national productivity. Social Inequality: Patterns and Processes. McGraw Hill publishing. 4th edition. (ISBN 0-07-352815-3)